Afvallen en stoppen met eetbuien begint niet met wilskracht

Je huisarts zegt dat je verkeerde bloedwaarden hebt en nu echt moet afvallen voor je gezondheid. Je knikt en zegt dat je eraan gaat werken. Maar diep van binnen weet je, dat je dat al zo vaak hebt geprobeerd. Wat als je het dit keer écht niet redt?

Je slaapt slecht, je draait en woelt, word zwetend wakker. Je slaapapneu zorgt er ook voor dat je snurkt tot ergernis van je partner. De overgang komt eraan, maar je weet ook dat overgewicht de nachten nog erger maakt. Je moeder sliep ook slecht en kreeg uiteindelijk hoge bloeddruk en hartklachten. Je vraagt jezelf af of je straks ook aan de pillen moet.

Vroeger vond je actieve vakanties heerlijk. Nu kies je liever een resort, want wandelen in de bergen of fietsen door een stad voelt als een opgave. Je vraagt jezelf af of dit is hoe het leven nu wordt. Je kiest ook steeds vaker de lift. Die trap is je gewoon te veel voor mijn knieën en enkels. Maar je weet dat het zo begint… en dat het eindigt met helemaal niet meer kunnen bewegen. Bij je vader begon het ook zo, hij heeft nu een kunstknie, en nu kan hij niet eens zonder pijn een blokje om.

Twee uur ’s middags en je bent gesloopt. Je grijpt naar koffie en een koekje om jezelf door de middag te slepen. Maar je weet dat dit het probleem alleen nog maar erger maakt. Je moeder deed hetzelfde… en nu moet ze elke dag rusten.

De overgang komt eraan en je voelt nu al dat je lichaam verandert. Je vraagt je af; als je straks nóg meer aankomt je het er ooit nog af krijgt. Je moeder klaagde altijd over die extra kilo’s, over opvliegers en vermoeidheid. Je wilt niet opgesloten zitten in een lichaam dat alleen maar zwaarder en trager wordt.

Je maakt je zorgen. Je moeder kreeg hartproblemen op haar 55e. Je wilt niet over tien jaar hetzelfde meemaken.